Eigenlijk gaat dit blog vooral over quilten, maar in de eerste plaats ben ik moeder en ik ben zo supertrots... Wat is het geval: Onze zoon Luuk is sinds afgelopen vrijdag helemaal zindelijk! Hij is (net als z'n zus overigens) twee jaar en negen maanden. Die bewuste vrijdag zei hij spontaan toen hij in bad zat: Mamma, plassen! En sindsdien is hij het geen een keer vergeten! Zelfs 's nachts is hij droog en roept als ie eruit moet. Ik sta er eigenlijk van te kijken, het heeft helemaal geen moeite gekost. Hij snapt ook helemaal niets van alle fuss die we maken: Oma bellen, kadootje uitzoeken, nieuwe onderbroekjes etc. Vind ie leuk, maar heeft zo'n houding van waar maken jullie je druk over.
Onze dochter kan het ook, maar vindt het potje niet zo nodig. Doe maar luier aan mamma. Toch had ze gisteren zo iets van: Dit is leuk, mamma laat alles uit haar handen vallen als ik "Renske plassen!" roep. En daar maakt ze handig gebruik van. En voor een grote boodschap heeft ze liever een luier. Vanmiddag gaat ze het anders doen; Ik heb haar een grote verassing belooft voor een poepje in het potje. Dat vindt ze een machtig idee, dus ik ben benieuwd... En als het lukt ga ik graag met haar (en haar broer en oma mag ook mee) naar de koopavond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten